Kolay bi insan değilim.
Olmadım.
Olamam.
Zorluğum da öyle abuk isteklerden değil hani.
Ama bi dakikam bi dakikama uymaz.
Şimdi gülüyosam her an ağlayabilirim.
Ütopik dünyamda yaşıyorum yani.
Neyse.Bu durum bi anda çıkmadı tabii.
Haziranda işsizlikle yüzyüze gelmemin ardından "peki şimdi napçan Özge hanım" sesi beynimde yankı yapmaya başladı.
Temmuz da kardeşimin sünnetiydi DGS'ydi şuydu buydu derken geçti.
Ağustos ayında,ağustos doğumlu biri olarak,ağustos böceği misali cepten yedim tabiri caizse.
Eylülden sonra oraya CV yolla,şu adamı takip et,bu işi kovala derken bi baktım her gün 4 duvar arasında güne "merhaba" diyorum.
Bu durum sanılanın aksine bi yerden sonra sıkmaya başlıyo kişiyi.
İlk zamanlar oh laylaylom.Erken kalkma derdi yok falan.
Millet diyo ki "bilmemnereye CV yolladın mı?"
Yolladım arkadaş.İçin rahat olsun.
Ama bi sor bakayım cevap geldi mi?
Gelmedi,gelmeeez.Neden mi?Arkadaşının bilmemnesini uygun görmüştür.
Girdim ufak bi kanala.İsmi lazım değil...
Çaycıdan azar işitmeler,sabah 7 gece 2 saatlerinde iş beklentileri.
Oldu bebeyim.Görürsem söylerim dedim.
Çıktım geldim evime.
Buradan bi sosyal mesac vermek istiyorum:
Sevgili gençler,büyük yerlerde staj yapmayın.Sonra karşınıza çıkan işleri beğenmekte zorlanıyosunuz.Hee var da biz mi seçmedik.O da ayrı.
Sonra işte sarıyosunuz sosyal medya denilen illete.
Kim kiminle naapmış,kime ne hediye gitmiş,kim içiyo kim sıçıyo.
Kavgalar,tartışmalar.
Zaten alınganım.Bi de yalnızlıkla birleşince Hababam sınıfında yapılan kimya deneyi gibi sonuçlar veriyo.Hele bi de sevgilin yoksa sıçtın.
Yalnız kaldıkça kuruyosun,kurdukça yalnız kalıyosun.
Alınganlaşıyosun.
İnsan görünce çenen düşüyo.
Sırf yalnız kalmamak için kim ne derse "he" diyosun.
Dest-i İzdivaç izliyosun. -gerçek bu,ıyyy falan demeyin-
Anne,baba,kardeş ne varsa ağzına geleni söylüyosun.
Bünye şaşıyo.Sürekli bi "pms" halinde hissediyosun.
yiyosun.
yedikçe kilo alıyosun.
kilo aldıkça dışarı çıkmak istemiyosun.
dışarı çıkmadıkça bunalıma giriyosun.
bunalıma girdikçe yiyosun.
Her şeyden vazgeçmek için cesaretleniyosun.Ama;
Bİ BOK YİYEMİYOSUN!
OH BE!
5 yorum:
geçecek mi?? geçmeli... nasıl bi mucize kurtarır bizi bilmiyorum ama geçecek...zaman sadece birz hızlı akmalı...biraz daha hızlı...
Onlarda sana kaç ay ev'de otur otur bulamadın bir iş diye ağzına geleni söylüyordu muhtemelen =)
aynen öyle :)
6 ay gündüz gece ben de yaşadım bunları 150 üstü yere başvurdum 90'ından haber çıkmadı, 20'si nezaketen uygun olmadığımı içeren mailler attı, 30'uyla yüzyüze görüşme yaptım "biz sizi ararız"la bitti, 1 tanesiyle 4 kez görüştüm farklı kişilerle, olmadı... en sonunda işim olsun diye bi yere başladım 3 gün sürdü lanet edip kaçtım , şimdi çalışıyorum çok huzurlu iletişimi güçlü bir firmada... geriye kalan yaklaşık 30 firma ajans neyim CV mailime yeni dönüşler yapıyorlar... Geç ilginize teşekkür ederim çalışıyorum başka zaman filan diyorum... sana da böyle olacak gibi gözüküyor :))
olacak mı acaba o kısmı merakla bekliyorum. :)
şanslı azınlıktasın.biliyosun di mi?
Yorum Gönder