piknik sezonunu açtık.
sabah pek kalabalıktı.sanki millet geceden çadır kurmuş.
neyse çukurda bi yer bulduk sonunda yerleştik.
öğlen oldu,mangal faslı falan.yanımızdan bi karpuz geçti.anlam veremedim.bi baktım oturduğumuz yerin üstündeki masadan yuvarlanmış.kocaman, kıpkırmızı...
kadıncağızın ağzı açık kaldı.
sonra onların yanına gelenler oldu akşam üstü.
bizde son olsun tavuklar kalmasın diye onları attıydık.yarım saatte anca pişiyo zaten.çocuklar aç gibi onları bekliyo,bende hamaktayım.
çocuklar çığlık atıyo.anlamadım ilk başta.bi baktım karpuz yuvarlanarak geliyo...
anaaaaaaaa.
tavuklar gitti...
çocuk geldi özür diledi falan.
heralde biraz daha otursaydık 3. karpuz kafamıza inicekti.
o diil de hamak keyfi gibisi yok...